Falafel klasyczny

Hurra, wreszcie się udało! W kolejności chronologicznej: zrobić klasyczny falafel (z ciecierzycy) i ogarnąć się na tyle, żeby wrzucić coś na bloga. Jak już pisałam ogólnie rzecz biorąc cieciorka nie jest jedynym słusznym i koniecznym składnikiem falafla, bo równie dobrze sprawdzają się prawie wszystkie strączkowe (nooo z fasolką szparagową bym nie próbowała).

Poważnym odstępstwem od tytułowej klasyczności było w moim przypadku dodanie zielonej pietruszki zamiast liści kolendry - ale tej ostatniej u mnie w kuchni nie uświadczycie - po prostu jej nie lubię.

Składniki:

250 g cieciorki (u mnie surowa i na oko)

jajko, bułka tarta - opcjonalnie gdy klei się za mało lub za bardzo

cebula,

pietruszka zielona

przyprawy: kumin, chilli, sól, pieprz, czosnek (i/lub ogólnie co wpadnie w ręce w klimacie bliskowschodnim)

Sposób przygotowania:

Wieczorem poprzedniego dnia cieciorkę namoczyć. Do moczenia dodałam kilka ziaren kuminu, w sumie nie wiem po co ;) Po nocnym moczeniu gotujemy ciecierzycę na miękko. Lepiej żeby się rozwalała niż była za twarda, tym bardziej gdy się ma zdechły mikser. Miksujemy, dodajemy cebulkę, pietruszkę, opcjonalnie jajko i bułkę, wsypujemy przyprawy, całość mieszamy i lepimy kuleczki. Gotowe smażymy na tłuszczu delikatnie odwracając, tak by każda strona się zrumieniła. Dla ułatwienia zostawiamy trochę miejsca pomiędzy kuleczkami na patelni. Uwaga! lubią się rozwalać. 

Podajemy z pitą/tortillą i warzywami (tak lubię) lub w inny sposób (w szybkoobiadowej desperacji podałam też raz z kuskusem i raz z makaronem ryżowym :))

A pita była z Biedronki (jeszcze się nie zdarzyło żeby mi wyszła taka jak trzeba), szkoda, że nieobecna w stałej ofercie. Po namyśle jednak stwierdzam, że tortilla lepsza, bo więcej się do niej mieści ;)