Śliwki w occie

Są przepyszne. Po raz pierwszy spróbowałam ich gdy przygotowała je moja koleżanka z pracy, która jest mistrzynią przetworów (matko, jej ogórki kiszone będą podawane w raju). Oczywiście poprosiłam o przepis. Przepis pochodzi z Przepisów czytelników Poradnika Domowego (moja mama też z nich korzysta, wiele książeczek zawiera naprawdę dobre przepisy). Ten przepis został przesłany przez panią Stanisławę Raciborską. Koleżanka zmodyfikowała go tak, że da się go zrobić (no bez przesady, sparzanie i obieranie śliwek ze skórki to ponad siły przeciętnego człowieka).

Mam nadzieję, że mi się udały. Jeden słoiczek nie zassał, więc go ponownie zapasteryzowałam, jeden "się posikał" przy odwracaniu, ale zakrętka wygląda na zassaną. W każdym razie te dwa do zjedzenia w pierwszej kolejności. Zwracam uwagę na to, żeby patrzeć uważnie czy zakrętki zassały przy pasteryzacji, bo jak się okaże że nie, to można wrzucić to jeszcze raz, gdy minie za dużo czasu od przygotowania, to ewentualne ponowne pasteryzowanie nie będzie już miało sensu.

Do czego się to je? 

My jedliśmy jako pikiel do kanapek z wędliną, ale świetnym pomysłem jest też podanie tego na imprezie faszerowane zblanszowanymi migdałami. Każda śliweczka na wykałaczkę i jest ekskluzywna przystawka. Warto przy usuwaniu pestek użyć nożyka, żeby brzegi śliwki były równe. 

Składniki:

1 kg śliwek węgierek

szklanka octu 6 % (w sprzedaży jest 10% - trzeba w proporcji 6:4 wymieszać z wodą)

szklanka wody

25 dag cukru

kilka goździków

kawałek cynamonu

Sposób przygotowania:

Śliwki pozbawić pestek, ułożyć w słoikach. Ocet połączyć z wodą, dodać cukier, goździki, cynamon, zagotować i ostudzić. Zalać śliwki, zakręcić słoiki, pasteryzować 20-25 minut. Ja pasteryzowałam wyższe słoiki w wodzie w garnku, małe w piekarniku. Te z piekarnika nie zassały, więc zalecam jednak formę tradycyjną. 

Podobno zamiast octu można dać wytrawne wino (tak zostało napisane w oryginalnym przepisie).

Rewelacja, robi się szybciutko.